Eén uitzondering hierin was een stukje fietspad op Campus Groenenborger van UAntwerpen. Een buizensysteem met stromend water zorgt ervoor dat sneeuw en ijzel geen kans krijgen op het asfalt.
De Onderzoeksgroep EMIB (Energy and Materials in Infrastructure and Buildings), verbonden aan de Faculteit Toegepaste Ingenieurswetenschappen van de Universiteit Antwerpen, heeft ontzettend veel expertise rond asfalt in huis. Zo hebben de wetenschappers op de openbare weg meerdere proefprojecten lopen rond stiller en duurzamer asfalt. In 2017 werd er op Campus Groenenborger een pad aangelegd waarin maar liefst acht innovatieve asfalttechnologieën werden toegepast.
“Een van die technologieën draait rond een asfaltzonnecollectorsysteem”, vertelt prof. Wim Van den bergh. “In het asfalt zit een buizensysteem met stromend water. Vergelijk het met vloerverwarming. In de zomer koelt het water het asfalt af en in de winter warmt het water het wegdek op. Zo kan de temperatuur van het asfalt voortdurend beheerst worden en dat is een prima zaak voor het wegdek.
Traditioneel asfalt wordt immers blootgesteld aan temperaturen tussen -15° C en 55° C, omdat de zon asfalt opwarmt. Dat leidt in de zomer tot spoorvorming en in de winter tot scheurtjes in het wegdek. Die problemen worden met de innovatieve technologie vermeden. Het asfalt kan zo veel langer mee gaan.
Wim Van den bergh: “Het verwarmde asfalt heeft nog een groot voordeel: er kan zich geen ijzel vormen en de sneeuw blijft niet liggen. En zo komt het dat de stevige winterprik heel Vlaanderen onder een wit laken gelegd heeft, op één stukje fietspad op de campus aan de Groenenborgerlaan na.”
Het asfaltzonnecollectorsysteem vergt aanvankelijk – bijna vanzelfsprekend – een grotere investering, maar op termijn is de technologie vaak zelfs goedkoper. “Je moet natuurlijk alle parameters in rekening brengen”, legt Wim Van den bergh uit. “Er is uiteraard de verlengde levensduur, maar het asfalt is ook veiliger en vermijdt dus ongevallen door bijvoorbeeld ijzelvorming.”