Clubgebouw Ryco, Oostende | Vernieuwde glooiing voor Ryco Oostende

De Ryco, Royal Yacht Club Oostende, is de oudste jachtclub van België. Het clubgebouw dateert van 1906 en is een koninklijke schenking van Leopold II. Het gebouw ligt op een schiereiland met een talud in natuursteen als bescherming. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden te diepe baggerwerken uitgevoerd voor de landingstroepen van de geallieerden, waardoor het gebouw de laatste decennia scheefzakte. Een grondige renovatie drong zich op. De Afdeling Kust heeft de werken uitgeschreven en Herbosch-Kiere is volop bezig met de uitvoering hiervan. De werken zijn gestart in mei 2018 en het einde is voorzien na de zomer van 2019

Boren van de grondankers aan de noordelijke zijde.

Als eerste werd het gebouw gestabiliseerd. Hiervoor zijn een 70-tal micropalen onder het gebouw aangebracht (25T en 40T). Deze met grout geïnjecteerde stalen palen werden zowel onder de binnen- als de buitenmuren geboord en in deze muren verankerd om het verder zakken van het gebouw tegen te gaan. Na een uithardingsperiode konden de renovatiewerken verder gezet worden. “Rond om rond het schiereiland werd een damplankenrij geheid, 3.100 m² AZ42-700”, verduidelijkt Geert Stellamans, projectingenieur bij Herbosch-Kiere. “Hierover komt een gewapende betonnen teenbalk die voorzien is van nissen voor de uitvoering van de grondankers. In totaal gaat het om een 160 m wand met 85 nissen voor de grondankers (dienstlast 60-65 ton).”

Tijdens de uitvoering van de heiwerken liep een monitoringsprogramma voor het opvolgen van de trillingen. Geert Stellamans: “Hierbij werden 2 trillingsmeters in het geklasseerde gebouw aangebracht. Een op de begane grond binnenin de werkplaats en een op het hoogste punt, in de toren. Door het gebruik van een hoogfrequent trilblok met variabel moment werden geen ontoelaatbare trillingen vastgesteld. Eenmaal de grondankers geboord en voldoende uitgehard zijn, kan begonnen worden met het wegnemen van de oude glooiing aan de waterzijde van de damwand. Dit oude talud bestaat uit een top­laag van natuursteen en onderliggende lagen metselwerk. In het totaal zal aan de voorzijde van de damwand ongeveer  6.000 m³ weggebaggerd worden vanop een ponton voorzien van een zware hydraulische kraan. Hierbij hoort ook het wegnemen van 4.000 m³ vervuild slib dat separaat zal gebaggerd worden en afgevoerd naar een verwerkingscentrum.”

Afslijpen van de overlengte van de strengen van de grondankers met plaatsing van de beschermende vetpotten op de ankerkop.

Nieuw talud

Aan de landzijde van de damwand is een nieuw talud voorzien waarbij een dubbel gewapende betonplaat zal dienstdoen als bescherming van de landtong en als fundering van de nieuw aan te leggen bekleding in natuursteen. “Ongeveer 1.100 m² BHS is voorzien voor deze bekleding”, vertelt Geert Stellamans. “Om geen overdrukken te bekomen achter de taludplaat, deze ligt namelijk in een getijdenzone, is onder de plaat een volledige drainage voorzien in een gebroken betonaanvulling, om en bij de 3.000 m³. Bij de aanleg van deze drainage komt een specifiek geotextiel, 4.000 m², op het grondtalud om grondverlies doorheen de drain uit te sluiten. De uitvoering van de kop van het schiereiland, aan de Westelijke zijde, is speciaal. Gezien de boogvorm van deze kop kan er niet zomaar met grondankers worden gewerkt die loodrecht op de teenbalk staan. Deze ‘kijken’ dan immers allemaal naar elkaar en zouden dus op hetzelfde punt aangrijpen. Hiervoor werd finaal een combinatie toegepast van grondankers, evenwijdig geboord met de bissectrice van de boog. Legankers die de zuidelijke en de noordelijke teenbalk verbinden zodat de boog zich niet kan openen. Hierbij werden ook micropalen voorzien om via verschillende jukken alle krachten te verdelen.”

Westelijke kant: ankernissen voor de grondankers, deuvelverbinding op de damwand en koppelstukken de legankers.

Nieuwe slipway

Om de toegang tot de drijvende pontons mogelijk te maken wordt een steiger gebouwd. Daarop wordt vervolgens de aluminium brug gemonteerd voor de toegang tot de drijvende steigers. Gezien het aantal m drijvende pontons in de finale toestand zal stijgen, komen daarvoor ook nog een 4-tal nieuwe buispalen als ankerpunt. Geert Stellamans: “Voor het in- en uithalen van de jachten is aan de zuidelijke zijde van het eiland een nieuwe slipway voorzien. Deze betonnen helling zal gedeeltelijk worden ingewerkt in het vernieuwde talud. Het onderste stuk van deze slipway, gaande van +3 m TAW naar de +1 m TAW, is opgebouwd uit een aantal buispalen met een prefabbetonnen bovenbouw. Het ontwerp voorziet deze optie omdat het werkvenster op dit zeeniveau te kort is om alles in situ te kunnen uitvoeren. Aan de bovenzijde van de slipway is nog een werksteiger voorzien.  Deze is eveneens opgebouwd uit een paar buispalen met een stalen bovenstructuur.  De buispalen van de slipway en de werksteiger zijn aan de waterkant voorzien van azobé wrijfhout om de jachten veilig te kunnen ontvangen.”

Heiwerken voor de buispalen als ankerpunt voor de drijvende pontons.

Naast de activiteiten op het water wordt ook aan land gewerkt. De volledige riolering zal vernieuwd worden met daarbij recuperatie van regenwater, de aanleg van een microstation, vetafscheider, inspectieputten, sifonputten, nieuwe leidingen voor elektriciteit… “Als finale afwerking van de bovenbouw is een bestrating in Kandla kasseien, 1.050 m², voorzien. Een aantal zitbanken, grasstroken en een aangepaste gerecupereerde gietijzeren leuning op een boord in natuursteen zorgen voor de final touch. “Zo zullen het clubgebouw van de Ryco en het schiereiland opnieuw klaar zijn om de volgende decennia aan de zee te weerstaan. Planningsgewijs was het geen sinecure om al die verschillende activiteiten vlot in en na elkaar te laten vloeien. Zeker met de wetenschap dat de werkzone een zakdoek groot is en de jachtclub nog steeds operationeel is, met een restaurant in uitbating. We willen hierbij dan ook de ploeg van de Ryco en de uitbater bedanken voor hun nimmer aflatende inzet en geduld”, besluit Geert Stellamans.